To 1980. στην τρίτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-III) εισήχθησαν αρκετές νέες διαγνωστικές κατηγορίες, με τις οποίες ομαδοποιήθηκαν ασθενείς που μέχρι τότε ταξινομούνταν ότι έπασχαν από αγχώδη νεύρωση. Μία από τις νέες κατηγορίες ήταν η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή (που αναφέρεται και ως ΓΑΔ), μια υπολειμματική κατηγορία που καθιερώθηκε για να περιλάβει ασθενείς που δεν πληρούσαν τα κριτήρια άλλων διαγνώσεων. Στο DSM-III-R και DSM-IV, η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή καθιερώθηκε ως ξεχωριστή διαγνωστική κατηγορία. Στο DSM-IV η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή καθορίζεται ως υπερβολική και διάχυτη ανησυχία που συνοδεύεται από ποικιλία σωματικών συμπτωμάτων και προκαλεί σημαντική έκπτωση της κοινωνικής ή εργασιακής λειτουργικότητας ή σημαντική δυσφορία στον ασθενή. ΣΤΟ DSM-IV δεν αναφέρεται πλέον η διαγνωστική κατηγορία του DSM-III-R υπεραγχώδης διαταραχή της παιδικής ηλικίας, ενώ τροποποιούνται τα κριτήρια της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής για να περιληφθούν σε αυτά τα υπεραγχώδη παιδιά και έφηβοι.

Read More

Το ουσιώδες χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι ένας μόνιμος φόβος μιας ή περισσότερων καταστάσεων (κοινωνικών καταστάσεων), κατά τις οποίες το άτομο εκτίθεται σε πιθανή κριτική από τους άλλους. Ο ασθενής στις καταστάσεις αυτές, φοβάται μήπως προβεί σε κάποια πράξη ή ενέργεια τέτοια, που θα τον ταπείνωνε ή θα τον έφερνε σε δύσκολη θέση ή σε αμηχανία.
Η κοινωνική φοβία μπορεί να περιλαμβάνει φόβους ειδικών κοινωνικών καταστάσεων, όπως φόβο ότι δεν μπορεί να μιλήσει μπροστά σε κοινό, να φάει σε δημόσιο χώρο, ή να γράφει μπροστά σε άλλους. Μπορεί όμως και να περιλαμβάνει φόβους γενικότερων κοινωνικών εκδηλώσεων όπως καθημερινή συζήτηση και γιορτές.
Η έκθεση του ατόμου στις καταστάσεις αυτές, του προκαλεί έντονο άγχος και αποφυγή αν και αντιλαμβάνεται το αβάσιμο των φόβων του (APA, 1987).

Read More

Φόβος του ατόμου να βρεθεί σε μέρη ή καταστάσεις από τις οποίες η διαφυγή μπορεί να είναι δύσκολη (ή εξευτελιστική), ή δεν θα υπήρχε βοήθεια διαθέσιμη στην περίπτωση εμφάνισης ενός συμπτώματος ή συμπτωμάτων που θα τον έκαναν ανίκανο ή θα τον εξευτέλιζαν (DSM – III – R: 1987).
Η αγοραφοβία εμφανίζεται με συχνότητα 6% περίπου στο γενικό πληθυσμό με μεγάλη επικράτηση γυναικών ασθενών (περίπου 80-90%), στην πλειονότητα τους εγγάμων. Η έναρξη της νόσου τοποθετείται κατά μέσο όρο περίπου αμέσως μετά τα 20 χρόνια.
Αγοραφοβία και διαταραχή πανικού: Πολλοί πιστεύουν ότι η αγοραφοβία είναι επακόλουθο κρίσεων πανικού, δηλαδή μια δευτερογενής διαταραχή. Άλλοι αντίθετα πιστεύουν πως η διαταραχή πανικού είναι η περίπτωση κορύφωσης του άγχους, που μπορεί να εμφανισθεί στην αγοραφοβία. Άλλοι τέλος κρατούν ενδιάμεσες θέσεις.

Read More

Τι είναι
Οι Διπολικές Διαταραχές είναι ασθένειες που χαρακτηρίζονται από δύο ακραίες συναισθηματικές διαθέσεις: έξαρση και κατάθλιψη. Στην τυπική τους μορφή, oι ασθενείς περνούν από κύκλους ή φάσεις έντονης μανίας που εναλλάσσονται με κύκλους ή φάσεις βαθιάς κατάθλιψης. Ουσιαστικά, όμως, οι Διπολικές Διαταραχές είναι ένα φάσμα κλινικών εικόνων ποικίλης έντασης, συχνότητας και μορφής.

Καταθλιπτικά επεισόδια
Τα καταθλιπτικά επεισόδια των Διπολικών Διαταραχών κλινικά είναι όμοια με των (μονοπολικών) Καταθλιπτικών Διαταραχών. Επομένως, το βασικό διακριτικό στοιχείο των Διπολικών Διαταραχών είναι η έξαρση. Όπως και στην κατάθλιψη, η έξαρση περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα συναισθηματικών διαθέσεων, από τις φυσιολογικές καταστάσεις της ευφορίας και της χαράς μέχρι τις παθολογικές καταστάσεις της υπομανίας και μανίας.

Μανία
Ο όρος μανία υποδηλώνει υπέρμετρη έξαρση, υπερκινητικότητα, διέγερση και επιταχυμένο ρυθμό ομιλίας συχνά με διαταραγμένη σκέψη. Ο όρος υπομανία αναφέρεται σ’ ένα σύνδρομο παρόμοιο, αλλά όχι τόσο βαρύ ή έντονο όσο η μανία

Read More

Ο όρος «κατάθλιψη» περιλαμβάνει ένα συνεχές ή ένα φάσμα φαινομένων: Στη μια του άκρη τοποθετείται ένα φυσιολογικό συναίσθημα που είναι συνηθισμένο και συμβαίνει σχεδόν στον καθένα μας από καιρό σε καιρό, ενώ στην άλλη του άκρη τοποθετείται μια σοβαρή ψυχολογική διαταραχή. (Paykel & Priest, 1992). Εκτός από το καταθλιπτικό συναίσθημα ή την καταθλιπτική διάθεση, το άτομο μπορεί επίσης να εμφανίσει μια τάση για κλάμα και μια αδυναμία να αντλήσει χαρά και ευχαρίστηση από δραστηριότητες που πρώτα του προκαλούσαν τέτοια συναισθήματα.
Όταν όμως η κατάθλιψη πάρει νοσηρή μορφή και χρειασθεί βοήθεια από «ειδικό», τότε εμφανίζονται συμπτώματα από πολλές -«περιοχές», όπως:

Read More